Ekstrakcja zęba jest zabiegiem z zakresu chirurgii stomatologicznej. Najczęstsze wskazanie do usunięcia zęba to zaawansowana próchnica oraz zapalenie miazgi zęba. Oczywiście stomatolodzy walczą o każdego zęba, stosując najnowocześniejsze metody leczenia. Jednakże zdarza się, że choroba jest już na tyle zaawansowana i może negatywnie wpłynąć na ogólne zdrowie pacjenta, iż decydują się na ekstrakcję. Nie jest to jedyny powód, mający wpływ na decyzję o ekstrakcji. Warto wiedzieć, że za każdym razem usunięcie zęba poprzedzone jest szczegółowym wywiadem lekarskim, podczas którego lekarz stomatolog zbiera informacje o ogólnym stanie zdrowia pacjenta, przebytych chorobach oraz ewentualnych alergiach na środki znieczulające.
Przyczyny usunięcia zęba
Powyżej podaliśmy zaledwie jeden z wielu powodów, które mogą przyczynić się do konieczności usunięcia zęba. Zdarzają się sytuacje, kiedy w jamie ustnej nie ma miejsca dla wszystkich zębów, przez co są one pokrzywione i zrotowane. Aby umożliwić proces leczenia ortodontycznego zaleca się usunięcie zębów. Wyrywa się je także w przypadku silnych urazów lub złamań zęba, a także kiedy mamy do czynienia z sytuacją przemieszczania się zęba. Powodem mogą być również bardzo zaawansowane choroby przyzębia, które i tak doprowadzą do jego wypadnięcia. Ekstrakcja dotyczy również zębów wklinowanych, czyli takich, które wyrżnęły się częściowo. W tym wypadku najczęściej usuwa się podatne na próchnicę zęby mądrości.
Jak przebiega zabieg ekstrakcji
Zabieg ekstrakcji zęba polega na zerwaniu wiązadeł, które trzymają go w zębodole. Zadaniem stomatologa jest, dzięki odpowiednim ruchom ekstrakcyjnym, wyjąć ząb. Pierwszym krokiem w przypadku wyrywania jest podanie pacjentowi znieczulenia. Sam zabieg usuwania zęba składa się z kilku etapów. Najpierw stomatolog przy użyciu specjalnych narzędzi zrywa otaczające ząb wiązadło okrężne, po czym zakłada kleszcze. Kolejnym etapem jest zwichnięcie zęba, poprzedzane ruchami ekstrakcyjnymi. Dzięki rozchwianiu zęba możliwe jest wyciągnięcie go z zębodołu bez pozostawiania zmian zapalnych czy fragmentów koci. Po etapie nazywanym łyżeczkowaniem stomatolog przystępuje do założenia opatrunku w postaci jałowego gazika.
